’s Nachts veel wind gehad, maar het anker houdt. Ik slaap licht op de boot, alsof ik altijd alert ben. Zodra ik een bijzonder geluid hoor ga ik even kijken. Als het voorlopertje op de ankerketting knerpt ben ik er al uit, maar het gaat allemaal goed. Overdag besluit ik nog een tweede anker uit te brengen. Terwijl ik al bezig ben met het reserveanker roept Mark dat ik wel naast de “Cosi”, die langszij aan de kade ligt, kan afmeren. Dat doen we. Lekker gemakkelijk en wel zo zeker met wind. ’s Avonds gaan we met de bemanningen van de “Cosi” en de “Utopia” nog eens lopend naar oud Monemvasia. Deze rots is bijna Werelderfgoed geworden, maar volgens Nikos de havenmeester heeft de horeca dat tegengehouden. Voltas blijkt al vol als we om acht uur willen eten, maar we vinden een andere plek onder de druivenranken en hebben veel pret.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten