zaterdag 2 juli 2016

29 juni 2016 Ankeren in de Kardhamili Baai

Onze Australische buren met Sydney de hond vertrekken om 10.30 uur richting de Limenibaai. Onderweg zullen ze een lunchstop doen in het pittoreske plaatsje Kardhamili. Wij zijn nog niet zover. Gisteren heb ik, hoe stom kun je zijn, op handkracht de mooringlijn aangetrokken vanwege de dwarswind. Dat lukte nog net, maar ik trok wel en passant m’n onderrug uit z’n fatsoen. Dat leek ernstiger dan het was, maar vandaag komen we maar traag op gang. Uitklaren in het havenkantoor. Blijkt het havengeld van €34 per nacht ex. BTW te zijn. Dan alles gereed maken voor varen op zee. Eer we vertrekken is het 13.15 uur. We varen langs de vloot van wel 200 optimisten, die zich opmaken voor een nieuwe dag wedstrijdzeilen.
De wind is recht op de kop, dus de motor moet werken. Na een uurtje of twee komen we voor de ankerbaai waar ook de Aussies liggen. Mooie zanderige ankergrond op 7 meter. Verderop liggen veel rotsen. We duiken snel te water om af te koelen. Het is weer een graadje of 35.
Even later komt een opblaaskano aanvaren en vraagt Alia ons of we vanavond een borrel komen drinken op de Australische catamaran. Dat doen we, al betekent het morgen een grotere afstand afleggen. We hebben een levendige conversatie met Lance en Alia. Het gaat over onze beroepen, zeilcarrières en natuurlijk over de Brexit. Lance werkte in de olie industrie en heeft kennelijk goed geboerd. Ze wonen in Frankrijk en varen elk jaar vijf maanden door de Med met hun cat “Catouse”.
Ze blijven in Europa, dat ze veel gevarieerder en interessanter vinden dan hun thuisland. Om een uur of negen roeien we weer naar onze boot, na Lance en Alia voor een tegenbezoek te hebben uitgenodigd. Hoewel er een beetje swel (zeedeining) staat vallen we al snel in een diepe slaap. Het mooie van ankeren in zo’n stille baai vind ik het ’s nachts een plas doen vanaf het achterdek en dan even genieten van de stilte en de overweldigende sterrenhemel.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten