22 juli 2016 Naar Poros langs overvol Hydra

Spetsai Een goede nachtrust en een frisse duik in het water van het zwembad waar onze boot in ligt maken ons actief. De voorspellingen zijn goed en we vertrekken 09.00 uur uit het nog stille Porto Heli. Het log doet het weer eens niet. Tot nu toe geen problemen gehad, maar in Nafplion en Porto Heli was het water minder helder. Meer aangroei dus. Dat merk ik ook aan de boegschroef, die ik al met een sponsje schoonwrijf. Het zijn beginnende pokkken, nog heel klein maar niet minder scherp. We motoren met 1,5 Kn wind langs Spetsai dat er mooi bij ligt, maar ons niet kan verleiden tot een bezoek. Ook Hydra laten we stuurboord liggen vanwege de verhalen over een kluwen van door elkaar zittende ankers in een door charterschepen volledig gevulde haven.

We kijken even voor de haveningang, nemen wat foto’s en vervolgen onze weg. Tussen Hydra en de vaste wal was intussen een dubbele kaapwind opgestoken, dus de zeilen worden aangeslagen. Dat gaat een kwartier vergezeld van vreugdekreetjes. Heerlijk zeilen tussen de Griekse eilanden in het mooiste weer van de wereld. Nou ja. We hebben om het effect van de zon te verkleinen ook nu het groene doek gezet. Dit keer over de Bimini met een soort klep aan de voorzijde. Het verkoelende effect van dit landbouwdoek is verbluffend. Nu kan de Bimini zelf ook niet meer zo heet worden.

Bij Kaap Skillaion kunnen de zeilen er weer af. De wind is op. Hij zal zo wel naar Zuid doordraaien. De positie op de plotter is ook weer eens weg. Net nu we de moeilijke passage bij Poros tegemoet gaan. Gelukkig hebben we de Ipad van Mary met een GPS en Navionics-App. Voor Poros nemen we om beurten nog een duik in het verkoelende water. Dan varen we rustig van 125 meter naar 5 meter diepte door de zee-engte tussen Poros en het vaste land.

Een prachtig gezicht en een machtige ervaring. Ik moet terugdenken aan de Hamburgsund aan de Zweedse Scherenkust. Er lijkt genoeg plek hier, vooral veel ankerruimte. We varen naar de noordelijke kade van het plaatsje en zien daar eerst de “Utopia” en later ook de “Catouse” en “Cosi”. Tussen de laatste twee is een plekje vrij en we kunnen zo achteruit tegen de kade afmeren. Om 15.15 uur liggen we vast. Het weerzien is hartelijk. Iedereen is blij elkaar weer te zien. Die avond eten we met Lance en Alia een viertal heerlijke voorgerechtjes in een leuk restaurant, weg van de drukte. Voor we daar zijn bewonderen we vele grote motorjachten, die hier ook achteruit tegen de kade liggen. Op de kade is het tot laat in de avond een drukte van belang. Prima plekje, ondanks de (weliswaar leuke) muziek tot diep in de nacht en de regelmatig terugkerende botendans als gevolg van de golfslag van snelle veerboten.