zondag 10 juli 2016

7 juli 2016 Kaap Maleas doet zijn reputatie eer aan

Vandaag weer verder, want het weer dwingt ons rond Kaap Maleas, de scheiding tussen de Zee van Kithira en de Egeïsche Zee. Een kaap waar al menig schip een zeegraf kreeg. We verlaten 10.30 uur de beschutte baai en koersen oost. Al snel neemt de wind toe tot ruim 20 knopen en zelfs tegen de 30 knopen bij het ronden van Kaap Maleas, mede aangewakkerd door de valwinden over de kaap. Ondanks de warmte gaan alle ramen en luiken dicht. Typische kaapwind met bijbehorende golven, want na de kaap zakt de wind al snel weer naar comfortabeler sterkte en wordt de zee snel weer vlakker. We hebben tot nu toe slechts een puntje fok bijstaan, maar nu kan die uitgerold want ook de windhoek is goed. Het grootzeil blijft in de hoes. Te veel werk. We worden lui of oud. Of allebei. De aanloop van Monemvasia is mooi. De rots is in het begin van onze jaartelling tijdens een zware aardbeving van het vaste land losgekomen. Daarna werd het snel bevolkt omdat het zo goed verdedigbaar was tegen rovers. We draaien de haven in en zien daar onze vrienden van de “Catouse”, de “Cosi” en de “Utopia”. Anker er in en achteruit tegen de kade. Direct een duik in het water om af te koelen en de ligging van het anker te controleren. Later loopt ook de “Vaarttuig” de haven binnen. Herman en Juliëtte hebben die dag flink doorgevaren vanaf Gythion en ook flink liggen rollen met hun motorjacht in de wilde zee. ‘s Avonds lopen we met Lance-Alia en Herman-Juliëtte naar oud Monemvasia en eten heerlijke tapas in Voltas, een prima kroeg vlak bij de poort. Deze plaat nemen we van oud Monemvasia als we zondag 10 juli weer langsvaren.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten