We blijven een dag liggen in Kayio, maar besluiten wel de “Baslijn” (de 50m drijflijn, die we van Bas kregen) te benutten om een vaste verbinding naar de wal te maken. Zo liggen we vast aan de oever met een ketting over de rotsen. Binnen de kortste keren meren een zwaar getatoeëerde Italiaan met een knappe vrouw èn een zeilboot vol Duitsers aan weerszijden van ons. Geen punt, maar door de valwinden gieren de boten vervaarlijk dicht naar elkaar en de Italiaan blijft stootwillen bijhangen tot hij ziet dat de boten toch niet botsen. Voor het donker is moet je boot goed liggen. Daarna is het pikkedonker en super lastig om een ander plekje te vinden. Het gaat allemaal goed en we zwemmen nog een paar keer die dag om af te koelen. Na het zwemmen even heerlijk onder de handdouche op het achterdek. Wat een luxe! En we blijken zuinig met onze 285 liter watervoorraad.
’s Avonds gaan we op de kant eten met Lance en Alia. Een leuk lokaal restaurantje met vriendelijke mensen en een overheerlijke vis (grouper). We worden gehaald en gebracht met de dinghy van de “Catouse”. Die nacht weer kaapwind, maar de boot ligt goed aan anker- en twee lijnen op de wal.
We blijven een dag liggen in Kayio, maar besluiten wel de “Baslijn” (de 50m drijflijn, die we van Bas kregen) te benutten om een vaste verbinding naar de wal te maken. Zo liggen we vast aan de oever met een ketting over de rotsen. Binnen de kortste keren meren een zwaar getatoeëerde Italiaan met een knappe vrouw èn een zeilboot vol Duitsers aan weerszijden van ons. Geen punt, maar door de valwinden gieren de boten vervaarlijk dicht naar elkaar en de Italiaan blijft stootwillen bijhangen tot hij ziet dat de boten toch niet botsen. Voor het donker is moet je boot goed liggen. Daarna is het pikkedonker en super lastig om een ander plekje te vinden. Het gaat allemaal goed en we zwemmen nog een paar keer die dag om af te koelen. Na het zwemmen even heerlijk onder de handdouche op het achterdek. Wat een luxe! En we blijken zuinig met onze 285 liter watervoorraad.
’s Avonds gaan we op de kant eten met Lance en Alia. Een leuk lokaal restaurantje met vriendelijke mensen en een overheerlijke vis (grouper). We worden gehaald en gebracht met de dinghy van de “Catouse”. Die nacht weer kaapwind, maar de boot ligt goed aan anker- en twee lijnen op de wal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten