Mary leest op Facebook dat Erik en Henny met hun camper aan de andere kant van de bergen zijn in Gythion. We besluiten een auto te huren en hen een bezoekje te brengen. Kunnen we meteen de omgeving verkennen en de kust en bergen eens van een ander perspectief bekijken. Via de Marina huren we aan Seat Ibiza en toeren langs de kust naar het zuiden. Door alle bochten en hellingen, die zowel alle aandacht vragen als een genoegen zijn om te berijden (snelwegen zijn veel veiliger, maar dodelijk saai) doen we drie uur over 100 kilometer.
Er blijken drie campings in Gythion…… Erik loopt ons al tegemoet en wordt op dat moment gebeld door De Dordtenaar. Hoe gaat het met de samenwerking tussen VVV en Dordrecht Marketing? Een delicaat onderwerp wat al een tijdje speelt.
We pakken snel andere onderwerpen op en hebben het heel gezellig samen. Hun camper staat aan de rand van het zandstrand, waar ook schildpadden hun eieren leggen. De zeewind koelt lekker en de Eucalyptusbomen geven heerlijke schaduw. Zwemmen in zee, bier, wijn en ouzo smeren de sfeer en als besluit gaan we wat happen in een soort piratentent op het strand.
Het is inmiddels donker als we terugrijden, maar de wegen hier geven gelukkig de kans om af en toe in de vijfde versnelling te rijden. We “vliegen” naar de voet van de 2400 meter hoge bergrug, waar we via een ravijn met heel veel scherpe bochten overheen moeten. We passeren één auto en ontmoeten verder niemand behalve dan een arme das, die voor de auto springt en er onder door rommelt. Morsdood denken we. Onderweg nog veel andere dieren in de berm en op de weg, maar gelukkig geen roadkills meer. We zien ook de bekende bordjes uit Frankrijk: Chute de pierres. Er liggen hier dus wel veel stenen op de weg en hier en daar hangt de rots letterlijk boven de weg. We komen na 2 uur rijden heelhuids en versleten weer “thuis” op de boot in Kalamata.
Er blijken drie campings in Gythion…… Erik loopt ons al tegemoet en wordt op dat moment gebeld door De Dordtenaar. Hoe gaat het met de samenwerking tussen VVV en Dordrecht Marketing? Een delicaat onderwerp wat al een tijdje speelt. 
We pakken snel andere onderwerpen op en hebben het heel gezellig samen. Hun camper staat aan de rand van het zandstrand, waar ook schildpadden hun eieren leggen. De zeewind koelt lekker en de Eucalyptusbomen geven heerlijke schaduw. Zwemmen in zee, bier, wijn en ouzo smeren de sfeer en als besluit gaan we wat happen in een soort piratentent op het strand. 
Het is inmiddels donker als we terugrijden, maar de wegen hier geven gelukkig de kans om af en toe in de vijfde versnelling te rijden. We “vliegen” naar de voet van de 2400 meter hoge bergrug, waar we via een ravijn met heel veel scherpe bochten overheen moeten. We passeren één auto en ontmoeten verder niemand behalve dan een arme das, die voor de auto springt en er onder door rommelt. Morsdood denken we. Onderweg nog veel andere dieren in de berm en op de weg, maar gelukkig geen roadkills meer. We zien ook de bekende bordjes uit Frankrijk: Chute de pierres. Er liggen hier dus wel veel stenen op de weg en hier en daar hangt de rots letterlijk boven de weg. We komen na 2 uur rijden heelhuids en versleten weer “thuis” op de boot in Kalamata.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten