1 oktober 2013 Jaap vertrekt en Palermo ontdekt

Al vroeg in de morgen pakt Jaap een lekkere Nespresso en een sigaar om de darmhuishouding op gang te brengen. Niet lang daarna nemen we afscheid als hij om 07.00 uur wordt opgehaald door de zoon van de havenmeester. Gisteren hebben we bij het onderhandelen over de prijs ook de privétaxi voor Jaap kunnen regelen. Hij wordt rechtstreeks naar de luchthaven vervoerd. Het was heel goed om Jaap aan boord te hebben. We hebben toch even 438 mijl weggevaren met Jaap als allround steun aan boord. Vooral de stukken van 235 en 183 mijl waren belangrijk. Hij liep wacht, hij kookte, hij spoelde de boot, hij zorgde voor nieuwe onderwerpen voor de conversatie, etc. etc. Inmiddels bericht gehad dat hij weer veilig thuis is. Suzan zal blij zijn. Wij zijn na een trage start Palermo ingedoken. Letterlijk ingedoken, want we wisten eigenlijk weinig van deze stad met 1 miljoen inwoners. Nu weten we meer. De stad is een echte aanrader voor wie niet van de gebaande wegen houdt. Het toerisme is hier nog maar net op gang. Er komen wel cruiseschepen, maar er is nog geen echte boulevard met de bekende restaurants met volle terrassen. Integendeel. Je moet vooral je weg zelf zoeken. Op de vouwfietsen betekent dat al gauw dat je nu eens in een mooie kerk staat en dan weer door een vervallen buurt fietst met heel veel pseudo economie. Dat wil zeggen dat de vervallen smalle straten bezaaid zijn met slordig geparkeerde auto's, waar doorheen luid toeterend andere auto's en scooters scheuren. Je kunt er nauwelijks doorheen komen. Aan beide zijden van de straatjes allerlei soorten winkeltjes en restaurantjes, die allemaal schijnbaar ongeorganiseerd een stukje van de openbare ruimte opeisen. Naast winkeltjes met van alles en nog wat (elektra uit de vijftiger jaren tot alles voor de pizzabakker)zie je werkplaatsjes, waar werklieden met slijpmachines tekeer gaan, kleding repareren, etc. Tussendoor zie je wat scharrige types begerig naar je vouwfiets kijken. Mary wil nergens lang stilstaan, maar we komen er heelhuids weer uit door gewoon rustig door te trappen. We vinden deze stad minstens zo interessant als La Coruña, Porto, Lissabon of Cádiz. Wat een feest, maar ook weer: wat een armoede... We doen boodschappen en gaan later op de bonnefooi ergens eten. Zo lopen we nog in een straatje met het idee dat we nu echt in een onveilige plek belanden en zo stappen we een supergoed restaurant binnen dat helemaal is gespecialiseerd in de Siciliaanse keuken. We beschouwen het als een voorproefje voor de viering van ons 40 jarig huwelijk op 3 oktober a.s. Het is al laat. Nu nog fotootjes toevoegen, publiceren en dan eens kijken wat er nog te schrijven valt. We hebben nog niets gemeld over het mooie zeilen met Jaap op weg naar Palermo met windkracht 7 in de kont. Hieronder alsnog. 29 september 2013 Ankeren in Cabo San Vito Vandaag een rustig dagje. We motoren eerst Trapani uit en ronden dan de westpunt van Sicilië. Jaap moet naar Palermo, dus we moeten mijlen maken richting het vliegveld. Het log zit vast. Zeventien mijl verder laten we het anker vallen in Cabo San Vito. We liggen, goed beschut, min of meer voor de brede haveningang in strakblauw water. Ik duik onder de boot om het log vrij te krijgen van pokjes, die zich daar kennelijk wel thuis voelen. Met de ankerwacht standby en de discotheek op het strand als achtergrondmuziek gaan we de nacht in.

30 september 2013 Machtig zeilen naar Palermo Om 09.00 uur gaat het anker op. We kijken nog een paar keer om naar de prachtige kapen van San Vito. We moeten dik 40 mijl varen naar Palermo en er is goede wind voorspeld. Al vrij snel trekt die op een bakstagkoers door naar 22 Knopen. Het eerste rif gaat er in en de fok rollen we ietsje terug. De snelheid blijft rond de 7 Knopen. We moeten de wind afkruisen, want rechtstreeks naar Palermo is niet te doen en zou ons bovendien te dicht bij de volgende grote kapen brengen. Later trekt de wind door naar 28 Knopen met uitschieters naar boven de 30. We gaan regelmatig boven de 10 Knopen door het water. Het record van 11,2 Knopen, dat Matthijs voor de Belgische kust neerzette, halen we net niet. Jaap geniet intens van het varen op de steeds hoger wordende golven. Na al het motoren beschouwt hij dit als een kadootje. Dat is het ook en we bereiken rond 14.00 uur veilig de kaap waarachter Palermo ligt. De wind blijft staan en versnelt zelfs nog, zodat we met hoge snelheden op vlak water langs de kust scheren. In Palermo lijkt het seizoen over. We worden benaderd door een bootman met een bordje “Follow Me”, maar vinden aanvankelijk zijn ligplaatsje te krap. Doorvarend in de stadshaven zien we geen ligplaatsen en er staat ook niemand klaar om ons te helpen. Het mannetje volgt ons en biedt opnieuw zijn ligplaats aan. Hij schuift de naastgelegen boot opzij en we gaan daar toch maar liggen. Prima plekje eigenlijk en er liggen zowaar nog wat doorzeilers. Bij het inklaren moet ik alle pokerfaces die ik bezit opzetten om af te dingen op z’n belachelijke prijs. Het is Monaco niet immers. Het lukt een redelijke prijs overeen te komen.