28 oktober 2013 Scooteren op Levkas

Op zoek naar de bakker zie ik het bord van autoverhuurder Europcar. Even de prijzen opvragen dus. Meneer €10 voor een scooter en €25 voor een Fiat Panda per dag. Mary is ok om een dagje te scooteren. Het is Ochidag (viering van het begin van de 2e wereldoorlog doordat de Grieken nee zeggen tegen Hitler Duitsland) en het zal vandaag heel rustig zijn op de wegen. We huren een 125cc Piaggo scooter. Eigenlijk qua cilinderinhoud een motorfiets, maar ik krijg hem zo mee. We rijden er zo mee weg in de richting van de mooie kustplaats Nidri. Het is 42 jaar geleden dat ik op een “motorfiets” zat en Mary heeft 40 jaar achterop zitten bij mij op de motor/scooter kunnen uitstellen. We genieten er enorm van, hoewel Mary wel even moet wennen om zo “breed uit” achterop te zitten.

We hebben voor de zekerheid helmpjes opgezet en zien er uit als echte Willempies. Helmen worden hier nauwelijks gedragen en de politie vindt het geen belangrijk issue. Na een kilometer of 17 komt Nidri al in zicht en het lijkt alsof we in Azië beland zijn. Het is natuurlijk geen hoogseizoen en de straten zijn (gelukkig) niet overvol, maar qua aanzien met alle kabels aan palen en schots en scheven bouw, zou dit een Aziatisch land kunnen zijn. We belanden bij de haven en scoren een koffie met Waffel. Het is een stevige hap inclusief ijs, maar goed voor de energiehuishouding.

In de baai van Nidri liggen heel veel boten voor anker. Ankeren kost niets en is hier relatief veilig. Voorbij Nidri nog even de berg over naar een klein baaitje, waar alles al helemaal stil is en we een praatje maken met een visser, die al vaak in Nederland (“een goed land”) is geweest. Boven hebben we mooi uitzicht op de baai van Nidri.

Terugrijdend maakt Mary een filmpje van onze scooter experience. Dit doen we zeker nog een keer, maar de bergen in gaan we wel met een Pandaatje. Terug op de boot nodigen we de buren Elaine en Jan uit en we hebben een gezellig praatje over onze wederzijdse bootervaringen. Zij hebben Nederland wel een keer of 10 bezocht en zijn ook in Dordrecht geweest toen ze de “Staande mast route” namen. Ze hebben nergens zo lekker gegeten als in De Stroper! Leuk toch? Onderweg zie je op bijna elke hoek of scherpe bocht een klein altaartje op een paaltje staan. Vaak met een bloemetje erbij of een brandend kaarsje er in voor de ziel die hier z'n lijf verloor.