29 oktober 2013 Stempelen bij Havendienst

Geen bijzondere dag. Mooie ochtenden hier. Alles kletsnat van de dauw, maar dauwen hoeft niet want de boot is brandschoon. De zon heeft om een uur of tien de ochtendmist al verdreven. Bij het late ontbijt in de kuip zoeken we schaduw achter de handdoeken, die hangen te drogen. De nieuwe douchepomp doet het prima. In de boiler sist nog een beetje lucht dat er m.i. alleen uit gaat als we onder helling varen. We brengen de opgespaarde was naar de receptie van een hotel. Volgens buurvrouw Elaine, die hier voor de derde keer overwintert, is dat goedkoper dan op de haven. Dan naar de Havendienst om onze aanwezigheid hier te melden en een stempel te halen als bewijs. Maar dat gaat zo maar niet. De kleine man achter de balie gedraagt zich als een kleine geest met “macht” en vraagt om de crewlist. Die ligt aan boord en hij is de eerste die er om vraagt. Dan bekijkt hij onze verzekeringspapieren en komt tot de conclusie dat het helemaal niet goed is. Hij geeft ons een papiertje waarop de Griekse wet staat, die voorschrijft tegen wat en tot welke som je verzekerd moet zijn. Hij kan dus geen stempel geven. Eerst een crewlist en goede verzekering. Mary ziet mijn temperatuur al oplopen en vraagt rustig te blijven. Ik probeer de man uit te leggen dat onze verzekering minstens twee keer het totaalbedrag van de Griekse wettelijke voorwaarden overschrijdt. Hij loopt nu zenuwachtig heen en weer, geeft ons een crewlist om in te vullen en stuurt ons naar de politie aan het eind van de gang in hetzelfde gebouw. De lampen branden niet en ik klop maar op de laatste deur. Daar schieten meteen enkele politiemensen zonder wat te zeggen naar buiten, maar gelukkig zit er nog één achter z’n bureau. Die weet hoe het moet en zegt dat onze verzekering waarschijnlijk veel meer dekt dan wettelijk nodig. Dus een stempel moet ik krijgen van de Havendienst. Hij loopt zelf mee terug en de havendienstman maakt nu zijn verontschuldigingen. We moeten als we in april weer weggaan wel een papier van de verzekering overhandigen, waaruit blijkt dat we volgens de Griekse wet voldoende zijn verzekerd. Dat regelen we deze winter wel in Nederland. We fietsen door de leuke winkelstraat terug richting boot. Bij een van de vele groenteboertjes koopt Mary aardappelen en groente om te grillen (€2,60) en bij een van de vele slagertjes kopen we een mooie varkenshaas van 330 gram (€3,20). Die avond eten we weer een heerlijke Hollandse maaltijd aan boord.

De Volvo Dealer is er mee gestopt. Mooi project voor Hans Wouters, die jarig is (was). Dit staat naast het Havenkantoor.