vrijdag 18 oktober 2013

15 oktober 2013 Van Italië naar Griekenland

Ik lees in ons blog de afgelopen keren regelmatig het woord rust. Dat komt omdat we na 3000 mijl varen een beetje reismoe werden. En ook door de onzekerheid over het weer. De voorspellingen zijn erg wisselend, maar de tendens is toch dat er in de hele Middellandse Zee, na een zeer rustige zomer, nu veel depressies en thunderstorms zijn. De onzekerheid over het weer en overigens ook over onze winterplek vraagt veel energie. We wachten net zo lang tot de wind na de vorige depressie even weg is en ook de golven zijn gekalmeerd. Vandaag is de dag dat we de laatste grote oversteek van 70 mijl van dit jaar kunnen maken. De voorspellingen zijn prima. We moeten de straat van Otranto oversteken en dat is een trekgat tussen de Ionische Zee en de Adriatische Zee. Op beide zeeën hebben in de periode hiervoor meerdere stormen gestaan. Nu eens van noord naar zuid en dan weer van zuid naar noord. We hebben een window van twee dagen. Vandaag zullen we de eerste 50 mijl motoren naar Othonoi, één van de Ionische eilanden. Othonoi (ik noemde het eerder ten onrechte Ionio) ligt op zo’n 20 mijl van Corfu. De hoofdstad Kerkira met Gouvia Marina ligt op een kleine 40 mijl. We vertrekken om 08.00 uur en ronden al spoedig Cabo Santa Maria di Leuca, met z’n Musolinitrap en grotten.
AA4o/sYMB2kk7jnw/s320/blog+klein+14-10-2013+(10).JPG" />
Het water is spiegelglad, maar de lucht is erg vochtig, zodat de overgang tussen water en lucht nauwelijks zichtbaar is. Af en toe glinstert de zon op het water. Daarachter vermoed ik een thunderstorm. Die wordt gelukkig alleen voorspeld in de Zuid Adriatische Zee, maar je weet het nooit. “Men lijdt het meest van het lijden dat men vreest” en we komen gelukkig weer goed weg vandaag. Om 16.15 uur meren we af in een piepklein haventje op Othonoi. Het staat in de pilots en op de plotter omschreven als ondiep haventje voor visbootjes, maar met Europees geld is de haven en de toegang op 4 meter diepte gebracht. Zo krijgen we toch nog wat terug van onze belastingcentjes! We verkennen de omgeving en tijdens het bereiden van de maaltijd worden wij verkend door 6 zwerfkatten,die bijna aan boord springen van de honger.
Voor we gaan slapen hang ik nog de extra dikke stootwillen op, die we bij ons hebben voor noodgevallen. Vannacht wordt er veel wind voorspeld door de locals. Ik twijfel wat. We gaan het zien, want de weerberichten hebben het over hooguit 10 knopen wind. Een zeemanswijsheid is echter altijd goed naar locals te luisteren. Ik neem dus het zekere voor het onzekere en zet zelfs een plank tussen de stootwillen en het scherpe beton van de kade. Als het echt gaat waaien wil ik niet dat de stootwillen lek raken.
Gepost door op

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)