8 oktober 2013 Rustdag in La Castella

We slapen uit tot 10.00 uur, lopen wat rond de nog altijd stille haven en besluiten voor de volgende bui gauw door te gaan naar Crotone. Mary wil hier weg en ziet erg op tegen het varen door de nauwe haveningang. Een enkele visser duikt ook in de golven naar buiten, dus wij gaan. Als we in de voorhaven zijn hoor ik uit de bui aan de horizon een donderklap en draai onmiddellijk terug de haven in. We knopen de boot weer goed vast en nemen een rustdag. La Castella is onderdeel van een serie oude fortificaties, waarvan de geschiedenis terug gaat tot de oudheid. Het ligt bovendien in een natuurreservaat. We lopen door het plaatsje en merken dat aan de kant van het kasteel heel wat restaurantjes zijn. Het zou er gezellig kunnen zijn, maar de meeste zaakjes zijn dicht en in de twee die nog open waren zaten maar enkele bezoekers. We nemen toch maar een drankje en krijgen ongevraagd heerlijke nootjes, olijven en chips er bij. Op de weg terug naar de boot nog wat inkopen gedaan. Ook 6x2 liter water, want het is nog altijd warm en je moet goed drinken immers. s’ Middags komt toch nog een havenmeester afrekenen. Hij vraagt: “Una notta?” Ik zeg: “Si één nota” en we rekenen af voor één nacht. De prijzen worden zo weer billijk. Ik heb graag €30 over voor deze schuilplek.

9 oktober 2013 Crotone gehaald Die nacht neemt de wind af. De boot trekt niet meer als een dolle stier aan z’n hengsels. Het water gorgelt niet maar lispelt. We gaan op tijd en zeer geconcentreerd de haven uit en zijn opgelucht als we buiten zijn. Geen wind, nog steeds swell, maar niets vergeleken met toen we hier aankwamen. De kust ligt mooi in de hete zon en we zien nu goed hoeveel windmolens hier staan. Onderweg komen we zo maar vier zeilboten tegen, die ook motorzeilend door de deining dansen. Ook vandaag weer windkracht 7 en verspreide thunderstorms voorspeld. Ik benijd de andere zeilers niet. Zij koersen recht op een zware lucht af en ik weet dat er weinig schuilgelegenheid is. We ronden Cabo Rizzuto en Cabo Colonne en koersen dan recht af op Crotone met een kaapwindje in de kont. In de haven worden we netjes opgevangen door een aantal Italiaanse watersporters, die toevallig nog aan boord zijn. Op de aangewezen plek staat precies achter de boot het meterkastje. We noemen dit een Erik Verwaalplek, omdat hij een keer zo’n kastje raakte. Onze loopplank krijg ik met enige moeite en veel lijntjes veilig naast het kastje. Na de havenmeester (Alleen een rekening! Niks formulieren!) lopen we nog even Crotone in. Hier liggen gasvelden voor de kust en er is ook een nieuwe haven, waar we de OGS Explora weer zien. We zijn net op tijd voor een broodje en koffie, want het restaurant sluit voor de siësta om 14.30 uur. Dan zelf ook maar een dutje doen. Straks bij de havenmeester het internet op en dan nog even terug naar de oude stad met het bekende fort. Morgen weer een rustdag of 70 mijl naar Leuca? Van daar is het nog maar 60 mijl naar Griekenland. De afstand gaat ons nu overigens, mede door het instabiele weer en de verlaten havens, wel wat tegenstaan. We zijn al blij dat hier ook een Engelsman, een Canadees en een Oostenrijker liggen. Als ik dit verhaaltje schrijf trekt de wind alsnog aan tot een volle 6 Bf in de haven. Noordelijk van ons is een mooie wolk van een lelijke bui zichtbaar.