13 juli 2013 Een saaie rit naar Fugueira da Foz

De euforie van de gerapareerde laptop is al een beetje weggeebt als ik laat in de avond nog geen fotootjes kan downloaden. Morgen weer een nieuwe dag denk ik dan. En die nieuwe dag dient zich aan met meer van hetzelfde. Rustig weer. Geen harde wind gelukkig, maar te weinig om te kunnen zeilen. Dus mag de Volvo het werk weer doen. Ik heb geen kusten gezien waar op zaterdag zo weinig te doen is. De hele trip van ruim 9 uur zien we zeggen en schrijven drie bootjes! Daar komt bij dat het zicht beperkt is en de kust lijkt op die van Nederland. Lage duinen met brede stranden. Dat geldt ook voor de diepte van het water. Rond de 25 meter net als de Noordzee. Vreemd genoeg ook nauwelijks visstaakjes. Maar ze staan er wel, dus tijdens het lezen van Joe Speedboot moet ik steeds naar voren kijken om te voorkomen dat we een nylon lijn in de schroef krijgen. Aangekomen bij de volgende kaap, waarachter Figueira da Foz ligt, zien we weer tientallen vsistaakjes en iets wat op een stad lijkt. Dichterbij gekomen blijkt er een dik trandfeest (later lezen we Waves of Sound) plaatsvindt. Dus toch leven in de brouwerij. Keiharde housemuziek klinkt uit een vet podium op het strand. Na het inklaren bij de havendienst en een lekkere hap gaan Mary en ik nog even de stad in. Duizenden muziekliefhebbers zwerven door de straten en bevolken de talloze terrassen. Weer een heel andere sfeer dan we tot nu toe meemaakten. Het doet mondain aan. Internetten kan helaas alleen bij de plaatselijke kroeg (nu ook trouwens)en we besluiten om de volgende dag door te varen naar Peniche.