23 juni Voorbereiden voor de "Oversteek"

Vandaag zijn we vrijwel de hele dag op de boot bezig met de voorbereidingen van de Oversteek van de Golf van Biskaje. De spinnakerboom wordt eindelijk ingeschoren, de kuipbakken op orde gebracht, het water dat toch weer lekt vanaf de buitendouche weggeruimd, de afsluiters één voor één nagekeken, een boodschappenlijst voor de noodzakelijke proviand voor dik 50 uur varen, etc. Gelukkig hebben we na een regenachtige morgen een prachtige middag en zitten we af en toe in de kuip met koffie of een glaasje. In de zon gaat het goed, maar de temperatuur van de lucht blijft belachelijk laag. Net als in Spanje horen we van Hans Wouters in A Coruna. Net als in Nederland horen we van André Sluimer, die ook al 25 Kn wind om z'n oren krijgt. We zijn blij dat we binnen liggen. De wind raast weer lekker door en de bestekla vliegt open, zo schuin gaan we op de kale mast in de haven. Nee dit heet geen zomer! Maar we voelen ons klaar voor de altijd weer spannende tocht over de Golf. De voorspellingen zijn gunstig: enkele dagen op rij Noorden en Noordoostenwind variërend tussen 5 en 15 Knopen of windkracht 1 tot 3. Ik volg de vooruitzichten op het Amerikaanse Passageweather en de Duitse Wetterzentrale. Ongelofelijk hoe ver vooruit ze windkracht en windhoek kunnen voorspellen. Dat geeft rust, maar je weet dat er altijd wat kan veranderen. Het Azorenhoog zorgt er voor dat we nog steeds Noordenwind hebben. Eigenlijk uniek. De prijs is wel dat het nog altijd erg fris is. Morgen verder met voorbereiden en misschien weer een stukje fietsen. Ik haal 's morgens verse Baguettes en in de middag fietsen Mary en ik een rondje. Het is genieten van de prachtige omgeving en soms even afzien tegen de hellinkjes op. Dinsdag als de golven weer zijn afgezwakt en de wind van West naar Noord is gedraaid gaan we L'Aberwrac'h weer eens zien. Ook hier een nieuwe haven aan een mooie rivier. Vandaar gaan we oversteken als het weer het toelaat. Trebeurden was een mooie bestemming, maar de weergoden maakten er een potje van. Eerst moesten we al met dikke mist de toch al lastige haven binnenlopen. Dat ging goed overigens. De beweegbare drempel gaf nog 440 cm aan en dan heb je met een kiel van 210 nog 230 cm speling. In dit gebied wordt het verschil tussen laag en hoog water steeds groter en loopt op tot zo'n 8 meter! Het weer bracht regen en zonneschijn. 's Middags fietsen in de omgeving en op zoek naar de hier alom aanwezige Menhirs.

Die bleken in de praktijk wat klein, maar desondanks realiseer je je dat hier een paar duizend jaar terug ook mensen leefden. We hebben een flink stuk gefietst en ergens op een terrasje gezeten. Het blijft merkwaardig dat het toerisme hier pas na 10 juli echt op gang komt. Je hebt een heel terras voor jezelf op een eilandje als Vlieland. Die avond na enig zoeken een restaurant gevonden waar nog meer gasten aten. Lekker eten dat wel. En niet duur in vergelijk met Nederland. De volgende dag al om 07.30 uur over de drempel van de haven om er nog uit te kunnen. Zo maar Westenwind. Recht op de kop. Van zeilen kwam niet veel, we hebben de "ijzeren genua" gebruikt om tussen de rotsen en opnieuw in de mist Roscoff te bereiken.

Een splinternieuwe haven bij een schattig oud plaatsje. De Ferryterminal brengt veel toeristen uit Engeland en Ierland. Ik zal later proberen een plaatje in te voegen, maar heb nog geen sjoege of ze op de goede plek komen. Nog veel te leren. Zou handig zijn als Jos of Victor in de buurt waren!