5 oktober 2013 Blauwvoet vliegt door Straat van Messina

Hoewel de wolken al weer vroeg als “phantom falls” over de bergen vallen besluiten we toch door te gaan naar Messina. De weerberichten van zowel Passageweather als Wetterzentrale geven 10 tot 15 knopen wind uit het zuiden op. Moet kunnen met een aflandige wind en in de Straat van Messina is het nog maar 6 mijl over de andere boeg. Eerst nog een broodje halen en goed ontbijten. Als we vertrekken steekt ook de wind op. Het eerste rif stond er nog in en dat laten we zo. Al gauw lopen we 8 knopen op glad water met halve wind. Na een half uurtje rollen we de fok een eind in als de windmeter al tegen de 20 Kn (5Bf) wind aantikt en de golven zich opbouwen. Even later staat er gewoon een dikke windkracht 6 (24 Kn) en nog wat later loopt de meter via 28 naar 32Kn wind met uitschieters naar 34Kn. Windkracht 8 is serieus veel wind en het tweede rif staat er dan al in. Nog wat later, als we de hoek om moeten, strijken we het grootzeil. We gaan al 8 knopen alleen op een heel klein puntje fok. Het reven gaat heel goed en de boot vaart verder perfect. We sturen zo dicht mogelijk onder de wal. Dat helpt wel tegen de golfslag, maar de wind neemt alleen maar toe. Kaapwindje dus? De voorspellingen komen dit keer niet uit, tenzij dit kaapwindje als normaal wordt beschouwd. Voor ons uit zien we de Laars van Italië opdoemen. Ook daar kaapwinden en nog eens versterkt door het trekgat tussen de landhoofden? Ik vrees dat we in de Straat van Messina in een heksenketel terecht komen. Met de kijker bestudeer ik het cruiseschip dat net voor ons de Straat in draait. Ik zie weinig stuitergolven. Zou het meevallen? Dat doet het bij de hoek inderdaad. Nou ja, we duiken van 15 meter naar 200 meter diepte in luttele minuten en daar staat wel een strook stuitergoven. Een sleepboot meldt zich op de marifoon. Hij sleept een jacht. De sleep giert bijna dwars achter de sleepboot door de sterke wind.

Later in de buitenbocht met twee à drie knopen stroom mee en 22 knopen tegenwind varend naar Messina klappen we nog een paar keer van een golf. Dan wordt het rustig en een mijl of twee verder ligt Messina. Gisteren waren we in het Den Helder van Texel (veel veerboten naar en van de vulkaaneilanden en nauwelijks toeristen in Milazzo zelf). Vandaag zijn we in het Dover van Engeland. In de haven van Messina wemelt het van de veerboten. Ik denk dat er wel twaalf geregelde lijnen zijn, soms met serieuze dikke ferry’s. Je begrijpt dat het in de haven een geschommel van jewelste is. Ik ben blij met m’n landvasten met rubber schokdempers. Dat is redelijk comfortabel, zeker als je het vergelijkt met de niet rekkende en hevig krakende oude vallen of schoten die sommige schippers gebruiken. We spoelen de boot weer zoutvrij en gaan de stad verkennen. Het blijkt weer een mooie oude stad te zijn met mooie monumenten zoals de kathedraal, waarvan de oorsprong teruggaat tot de tijd van de Noormannen! De toren heeft een mooi speelwerk en de kerk heeft het grootste orgel van Italië. Het is ook een universiteitsstad en zo hoort het ook als je een kwart miljoen inwoners hebt. We ontmoeten in de stad onze bootburen en horen dat ze onderweg zijn naar de Carieb. Het zijn uiterst vriendelijke Tirolers op zoek naar andere spannende oneffenheden in het landschap. Wij eten aan boord (ook deze haven kost €88) en genieten van de avond. Morgen nog maar een dagje Messina.

Het beeld uit de fontein is van een leerling van Michelangelo. Maar dat zag je zelf ook wel. Toch?