23 april tot 8 mei 2017 Preveza en Nidri

In enkele dagen tijd prepareren we de boot voor de tewaterlating. UV-doek er af, zeilen er op, alle vallen weer uit de winterslaap, etc. Op dinsdag 25 april gaan we op kraambezoek bij Nanda, Vangelis en hun dochter Danaë. Woensdag gaat de boot te water en we steken meteen over naar jachthaven Preveza omdat het aan de kade nog te veel schommelt. Daar maken we de boot verder schoon en vaarklaar. Als we zijn volgetankt met schoon water gaan we naar de kade van Preveza. Daar liggen ook “Vaarttuig” van Herman en Juliëtte, “Utopia” en nog wat Hollanders. Het is alsof we thuiskomen. Dit is ons vierde seizoen in Griekenland en we kennen al heel wat mensen hier. Donderdag eten we met z’n zessen bij de Turk aan de baai achter Preveza.

In de dagen erna doen we allerlei klusjes aan de boot. Het zeil kleine dingetjes zoals het vernieuwen van de urenteller, oplossen van een “vol” signaal van de holdingtank, controleren van alle accu’s, etc. Maar je bent er wel lekker zoet mee. Mary naait een nieuwe rand op de zitbank in de kajuit. De ca. 30 Griekse woordjes komen als vanzelf weer boven als we boodschappen doen en hier en daar een hapje eten. Bijzonder deze keer is dat we €50 moeten betalen voor een “permit”. Dat gaat over vier schijven om het minder simpel en waarschijnlijk fraudebestendig te houden. Je gaat van Port Police (formulieren) naar City Service Center (kopie paspoorten), Bank (€50) en terug naar Port Police. Overal wachtrijen….De laatste stap doen we in Nidri, daar is het rustiger. We fietsen uiteraard nog wat rond en verkennen weer een ander gebiedje dat we niet eerder zagen. Nu met prachtige gumtrees, die me altijd aan Australië doen denken, aan de oever.

Het is tijd om te bewegen en we gaan vrijdag 28 april richting het eiland Lefkas. De ingang van het kanaal bij de bootbrug van Lefkada is eindelijk afgemaakt. Het kanaal is nu overal verbreed en uitgebaggerd tot 6 meter. We worden op de marifoon opgeroepen door Elaine van de “Mychi (chi is Chinees voor geluk). Ze heeft ons op de AIS zien varen en vraagt wanneer we langskomen. We varen meteen door naar Nidri. Er zijn al veel charterschepen onderweg zo vroeg in het seizoen. In Nidri meren we af bij Hotel Armonia, waar eigenaar Con druk in de weer is om z’n hotel zomerklaar te maken. Ook de wrakke steiger wordt voorzien van een nieuw dek. Dan op zoek naar de “Mychi”. Die blijkt een steiger terug te liggen. Het weerzien is allerhartelijkst. Met de nieuwe Toyota Hi-Ace van Elaine en Jan gaan we eten in een kroeg (alweer van een George) bij de waterval. De volgende dag kopen we 30 meter extra ankerketting bij Nidri Marine voor €120 omdat 60 meter soms een beetje te kort lijkt. Vrijdagavond is de wekelijkse borrel in de jachtclub Vlicho Bay, voor Engelsen ook wel Velcro Bay of Klittebandbaai. Op de vouwfietsen toeren we naar de jachtclub en ontmoeten weer veel van onze Engelse bootkennissen. Brian en Vicky vragen ons de volgende dag hun nieuwe huis te komen bekijken. Als we daar zijn blijkt dat ze een barbecue geven met nog wat andere vrienden. Een mooi huis, zo onder de olijvenbomen. Brian stalt ook campervans en heeft een echte swimmingpool. We kletsen lang met een Griekse Aussie, wiens naam we alweer zijn vergeten.

De foto's: de altijd verzandende invaart van Lefkas vanaf de Ionische Zee, de tsunami van grond bij Paleros, diezelfde bergrug nu vanuit Tranquille Bay, deze baai bij twee zonsopkomsten en de condenserende wolken rond de berg boven Nidri.

18-22 april 2017 Met de auto naar Griekenland

Voor de eerste keer met de auto naar onze boot in Preveza. Overnacht in een snel-weg-pension in Illbach, waar we een heerlijk Chinees restaurantje treffen. Dwars door Basel naar het mooie Luzern. Op één van de vele stoomboten koffie drinken en door naar Locarno.

Wel eerst de Alpen over. Tot onze schrik zagen we, met net teruggeplaatste zomerbanden, de temperatuur teruglopen tot 1 graad Celcius terwijl de sneeuw steeds dikker werd. Eenmaal in de Gotthardtunnel was het al snel weer 26 graden C.

Hotel Olanda bleek een prachtig pensionnetje met riant uitzicht over het Lago Maggiore en een subtropische tuin, aangelegd door de eerste Hollandse eigenaar ergens in 1920. Door naar Bologna, waar we Frans en Diana van de “Utopia” ontmoetten. Uiteraard diverse Palazza en “koeltorens” van de rijken uit de Middeleeuwen gezien.

Onderweg naar de boot in Ancona nog even een bezoekje gebracht aan het minilandje San Marino.

Voor de veerboot uit Ancona vertrok moest er nog een vluchteling af, die terug wilde naar Griekenland!

Het gevaren worden is wel weer een leuke ervaring. We hebben een binnenhut en slapen onder het gebrom van de scheepsdiesel. ’s Morgens zien we de kust van Albanië, waar we later zelf hopen te varen.

Na aankomst in Igoumenitsa nog ruim een uur rijden naar Preveza. We parkeren de auto naast de boot in Aktio. Alles staat er goed bij. Goed om te weten dat het anti-UV doek zo goed blijft zitten, ondanks de soms stevige wind. Wel een beetje vreemd dat er een stukje doek open staat vanaf de er naast staande motorboot. De tie-ribs zijn netjes doorgeknipt. Later missen we twee zeilpakken, een zaklantaarn en het Nespresso apparaat. Iemand aan het winkelen geweest?

5 juni 2017 We zijn er weer!

In de afgelopen zes weken al veel meegemaakt, maar ik kwam er steeds niet aan toe om het op de blog te zetten. Dat doe ik niet meer dagelijks en alleen als ik even echt niets anders te doen heb of als het weer niet uitnodigt om buiten te zijn. Het zijn dan terugblikken op stukjes van de reis van dit voorjaar. Helaas voor de trouwe volgers geen vervolgverhaal dus. Wen er maar aan…..

4 april 2017 Nog twee weekjes wachten

Na een zachte winterperiode in Nederland, onderbroken door een mooi weekend samen in Alicante en een al even mooi weekend met de kinderen en kleinkinderen in de Ardennen, gaan we 17 april weer op reis naar Griekenland. Dit keer met de auto. Dit berichtje is een vooraankondiging van een herstart van de blog. We zijn van plan naar de Adriatische Zee te gaan dit keer. Het wordt de laatste reis met onze mooie boot want eind dit seizoen zullen we stoppen met zeilen. Leeftijd en fysieke ongemakken gaan een te grote rol spelen. Als het getij verloopt verzet men de bakens. Dat doen we met spijt in 't hart na 40 jaar samen zeilen. Als compensatie bereiden we ons al voor op reizen met een camper. Niet zo uitdagend als met eigen boot verre kusten ontdekken, maar wel fijn dat er een handrem op zit als 't even minder leuk wordt. Ook met een camper kun je verre kusten ontdekken hebben we al bedacht. De meeste camperplaatsen vind je immer aan de havens. Tot later!

15 nov 16 Fotoboek van reis en verblijf in Griekenland

Lieve blogkijkers, We zijn al weer twee en een halve maand thuis. Genieten na de hitte in Griekenland weer van de vrieskou en de open haard. Intussen een fotoboek gemaakt van 120 pagina's van de mooiste of leukste momenten van onze reizen met de Blauwvoet vanaf 2013 tot en met dit jaar. De onderstaande link brengt je (als het goed is) naar de site van Albelli, waar je ons fotoboek kunt bekijken. Kan even (afhankelijk van snelheid netwerk) duren voordat het boek helemaal is gedownload. Veel kijkplezier! Marco http://www.albelli.nl/onlinefotoboek-bekijken/0052a887-9f02-4660-adca-5f902cad3039

29 augustus 2016 Winterklaarmaken bij 34 gr. C

Bovenstaande plaat is het resultaat van twee dagen ploeteren om het dek helemaal in de was te zetten en het groene anti-UV doek stormvast over de boot te spannen. Op deze dagen kunnen we voor het eerst in weken zonder Bimini en extra zonwering ontbijten in de kuip. Het begint af te koelen. Nou ja het wordt nog 34 graden, maar met af en toe een wolkje en een beetje wind is het best lekker. Als we ook nog de koffers gepakt hebben kunnen we weer wat gaan eten bij Cleopatra. Morgen terug naar Nederland. Het waren mooie maanden, veel nieuwe dingen gezien, prachtig gevaren, .....maar wel een beetje warm. We gaan niet meer in de zomer!

Een selfie tijdens het bellen met de kinderen in Nederland.

28 augustus 2016 Voorbereiden winterslaap boot

Mary neemt even pauze. We zijn zo druk met "winter"klaarmaken van de boot dat het bloggen er bij in schiet. Ik maak ook geen foto's meer. Alles al een keer gezien en camera stuk... Horen van diverse mensen dat duizenden boten uit Turkije vertrekken vanwege het politieke klimaat. De gewone Turk verandert niet, maar de sfeer is onaangenaam. In Marmaris staan in plaats van ruim 1000 boten nu geen boten meer op de kant en de boten in het water zijn nauwelijks in gebruik. Het schiet aardig op met het aanbrengen van het UV-filterende landbouwdoek, dat ook nog veel hitte tempert. Het moet er stormvast op, want we zijn waarschijnlijk pas in april 2017 terug.