1 februari 2014 Terug van weggeweest

Het is zaterdag 1 februari 2014. We zijn al weer bijna een week aan boord van ons drijvend (t)huis. Maandag mooi op tijd op Schiphol voor de vlucht naar Athene met Transavia. Vanwege het vroege tijdstip van vertrek hebben we een hotelkamertje in CitizenM genomen, op twee minuten lopen van de vertrekhal. Een eigentijds hotel met ronde glazen douche- en ronde glazen toiletruimte in de kleine hotelkamer. Heel apart. We zijn keurig op tijd en nemen dus koffie voor vertrek. Als we een half uur voor vertrek bij de gate komen staat alleen de baliemedewerkster er nog! Iedereen zit al in het vliegtuig en wacht op passagiers 62, 63 (wij dus) en 64, 65. Die laatste komen vrij snel na ons, zodat we mooi op tijd vertrekken en zelfs een half uur te vroeg in Athene zijn. Dat kunnen we goed gebruiken omdat we met de bus van de luchthaven naar de International Busterminal moeten om onze bus naar Levkas van 13.00 uur te halen. We houden precies dat halve uur over en dat geeft rust. Na 5 uur bussen komen we even over 18.00 uur bij de boot aan. Die ligt er keurig bij en binnen is het kurkdroog en ruikt het nog fris ook! Geen last van vocht of ongedierte dus. In no time geeft de dieselkachel warmte en we kruipen na het uitpakken van onze spullen heerlijk in ons eigen bedje. Het voelt als thuiskomen. Eind november vorig jaar vertrokken we vanuit Athene voor een twee maanden lange break in onze reis door de Middellandse Zee. Daar waren we aan toe. Even terug naar kinderen en kleinkinderen. Even wat anders dan bootjes en bootjesvolk. Er op terugkijkend kunnen we ronduit stellen dat we door onze familie en vrienden liefdevol zijn opgevangen. We leefden daar “uit de koffer” en dat gaf velen kennelijk inspiratie om ons te verwennen met overheerlijke Nederlandse kost. In deze paar maanden hebben we meer boerenkool, zuurkool, hachee en stamppot andijvie gegeten dan in drie jaar daarvoor. Heerlijk! Ik plaagde Mary door steeds te roepen dat het ”leven uit de koffers” prima ging, zolang we maar niet “uit de vuilnisbak” hoefden te leven. Dat bleef ons bespaard. Sterker nog: We zijn allebei een paar kilo aangekomen! We hadden volgens sommigen smalle bekkies gekregen door alle inspanningen aan boord. Maar ook in de afgelopen twee maanden waren er inspanningen. De agenda was behoorlijk gevuld. Dagen achtereen twee tot drie afspraken bij familie, vrienden en kennissen en tussendoor serieus werken aan het binnenhalen van sponsorgeld voor Dordt in Stoom, ging ons niet in de koude kleren zitten. Het was goed om in Nederland te zijn, maar we vinden het nu weer heerlijk om aan boord te zijn. Even helemaal niets doen. Vandaar ook nu pas een blogje. Vanaf deze plek een speciaal woord van dank naar Mary’s zus Nelleke, haar man Sjef en hun kinderen Duco, Franca en Brent. Wat heerlijk om zo gastvrij te worden ontvangen! We kregen een sleutel van hun prachtige villa aan de rand van het bos in Doorn en een eigen logeerkamer. Ik heb er volgens Nelleke een vriend voor het leven bij door hun hond Bogy bijna dagelijks mee uit wandelen te nemen. Een superlieve en heel goed luisterende hond. Hij wist precies hoe hij mij kon verleiden om te gaan wandelen en werd gek van blijdschap als ik jas en schoenen pakte. Goed voor m’n beentjes en goed voor Bogy. Mary ging natuurlijk ook vaak mee. We hebben met kleine onderbrekingen 5 weken in Doorn gelogeerd. Daar ook de Kerst gevierd met de Opdammen en Westlandjes samen. Nelleke maakte serieus werk van de Kersttafel en het werd ook een heel gezellig familiefeest.

We zijn met Sjef en Nelleke nog naar de Kerstmarkt in Dordrecht geweest. Stonden 20 minuten als haringen in een ton in de Visstraat!!! Dit jaar 425.000 bezoekers! Moet niet gekker worden. Ben best een beetje trots dat ik dit mede van de grond heb getrokken. Bijzondere bijkomstigheid in Doorn was de mogelijkheid om mee te helpen met het leegruimen van de garage om daar een studio van te kunnen maken. Een vriendin van Nelleke gaat daar schilders les geven en Nelleke later misschien ook workshops. Wij mochten als proefkonijnen aan een schilders les deelnemen.

We hebben natuurlijk onwijs genoten van onze kinderen en kleinkinderen. Wat gaat de tijd snel en wat groeien die kleintjes hard! Dat zie je goed als je ze een paar maanden niet ziet. Al een paar dagen na aankomst mochten we oppassen bij Marleen en Nick, die allebei moesten vliegen. Een heerlijk stel die kleine meiden!

Zara is al een hele meid aan het worden en Amber is ook kleuter af. Begin december natuurlijk ook de verjaardag van Amber gevierd in Naarden. Heerlijk die spontane reacties van de kleintjes. Nelleke en Mary maakten een zeer bijzondere taart. Ik mocht de Sint maken.

De laatste week van december hebben we in Naarden gelogeerd, ook al zo’n prachtig huis aan de rand van de haven van het Naarderbos. Nick pakt stelselmatig onderdelen aan om het verder te verfraaien. We ervaren als grootouders hoe druk het is om naast je baan twee van die guppies groot te brengen. Hier gaat het ook nog eens om onregelmatige banen, waarbij één of beide ouders enkele dagen onderweg zijn. Wat een geregel! Tussen de bedrijven door hebben we Klaas Arie, Hiske en Tobias en ook Matthijs en Famke bezocht. Ze wonen allebei in Amsterdam. Tobias leek het snelst te zijn gegroeid sinds we hem in september voor het laatst zagen. Wat een vrolijk ventje is dat! Klaas en His gaan zeer waarschijnlijk verhuizen naar de omgeving van Arnhem, waar Hiske meer werk heeft als sportarts. Ze staat reserve als sportarts voor de Paralympics. Leuk om met hen te praten over de afwegingen, de voors en de tegens van zo’n ingrijpend besluit.

Matthijs en Famke wonen in hetzelfde huis, waar eerder Klaas al woonde. Het is helemaal opgeknapt en ze hebben er een mooi plekje lekker centraal in Amsterdam. Famke is net klaar met haar studie communicatie wetenschappen en Matthijs rond dit jaar de studie Stedenbouwkunde af in Utrecht. Hij dubt nog over welke Masterstudie hij er achteraan plakt.

Lieve schatten zijn het allemaal. Met Marleen heb ik deze keer qualitytime mogen genieten doordat zij mij had gevraagd als IPB’er (voor laag tarief op niet bezette stoel meevliegende relatie) mee te gaan op een vlucht naar Curaçao. Het was een fantastische ervaring. Niet alleen omdat het een mooie kans is om eens lekker bij te kletsen met m’n liefste dochter, maar ook omdat er een senior steward afscheid nam en hij de hele crew en alle IPB’ers uitnodigde voor een goodbye party op een catamaran, inclusief maaltijd en snorkelen over de mooie riffen van Curaçao. Een tropische verrassing tijdens mijn verblijf in Nederland!

In het oude jaar al diverse bezoekjes afgelegd. Onder andere aan m’n zus Elsa in Middelburg en tante Leny in Goes. Mary heeft voor die gelegenheid op Hotelveilingen een goedkoop, maar overigens prima hotelletje geboekt in Oostkapelle. Leny zou met de hele familie naar Canada, maar dat feest ging helaas niet door omdat de arme ziel niet goed was. Het gaat nu gelukkig weer beter. Oudjaar hebben we gevierd in Dordrecht. Eerst zeilmaat Cees Twigt gefeliciteerd met z’n verjaardag. Aansluitend naar onze zeilmaatjes André en Annette Sluimer. Henk en Annemiek en ook Bertus en Petra, andere zeilvrienden, waren van de partij. We hebben de eerste 4 uren van 2014 volop genoten van de Champagne, de oesters (die ik mocht openen) en natuurlijk oliebollen èn de Toppers op het reuzenscherm dat bij André in de woonkamer hangt. Gelukkig konden we met al die drank op ook nu blijven slapen. Dat deden we ook om nog een paar repetities van het onvolprezen zeemansliederenkoor De Kleine Jantjes te kunnen bijwonen. Lekker hoor: even volle bak blèren met 55 andere, net als ik overwegend ongeoefende stemmen. Na de Nieuwjaarsreceptie van de ZD&O wezen eten bij Kozinsky met Erik en Annemiek in het recent geopende wereldse Energiehuis. De Bemanningsavond van de Pieter Boele meegemaakt aan boord van de Siefried, Ook nog bij Henk en Annemiek van der Ree in Papendrecht verjaardag gevierd, heerlijke visjes gegeten en plannen gesmeed om in juni dit jaar samen in Griekenland te varen. Bij Jaap en Suzan Boers in Oosterhout herinneringen opgehaald aan Jaaps vaartocht op de Blauwvoet in september j.l. tussen Mallorca en Sicilië. En plannetjes gemaakt voor meevaren in dit nieuwe jaar. Dat deden we ook in Rijswijk bij Erik en Annemieke. We genoten van een stampottenavond bij Ebe en Nicoline, zagen uiteraard daar ook André en Marije en Erik en Hennie. In Huijbergen bezochten we Paul en Yvonne Breet van de Sea Drive II, die met ons op voeren toen we afgelopen juni de Golf van Biskaje overstaken. Zij zullen richting Griekenland varen dit jaar. Wie weet treffen we elkaar nog. Alle logeerpartijen gingen gepaard met copieuze maaltijden, waarbij we als “verre reizigers” vorstelijk werden onthaald. In de tweede week van januari hebben we onze koffers in het huis van Henk van Dijke en zijn vriendin Valerie opengevouwen. Henk en Valerie gingen een maand op vakantie naar Azië en nadat Henk van Klaas (die daar eerder ook woonde) hoorde dat wij onderdak zochten, bood hij spontaan hun huis aan. Dat hebben we buitengewoon gewaardeerd. Ook al omdat we daardoor even (hoe lief iedereen ook was) niet “op visite” waren en ik in Dordrecht een aantal bezoekjes kon afleggen bij sponsoren van Dordt in Stoom. Bij de laatste vergadering in januari konden we opgelucht adem halen. Het begrote sponsorbedrag van €120.000 is toegezegd. De gemeente doet ook nog wat extra’s, zodat we de 4 ton die het evenement kost kunnen dichtrekenen. Aan de Weeskinderendijk hebben we een aantal leuke avonden gehad door bezoeken van Peter&Josine en Koos&Suzan (met allebei de heren ben ik al 50 jaar bevriend) en van Koert&Jos en Victor&Mirjam (collega’s gemeente Dordrecht)

. In januari is ook het Internationaal Film Festival Rotterdam IFFR. Klaas Arie was uitgenodigd om daar in een internationaal gezelschap van korte films zijn film De Leeuw te laten zien. Een fantastische ervaring en Mary en ik voelden ons supertrots. Voor het festival nog even langs geweest bij Leendert en Marianne Boudesteijn in Rotterdam. Hun boot ligt ook in Levkas en ze zijn net als wij even terug in Nederland. Een leuk weerzien, hoewel het zien hun allebei slecht afging vanwege een oogontsteking. Na het festival met Nelleke en Sjef gezellig gegeten in Hotel New York. Vrijdag en zaterdag nog heen en weer gevlogen naar Amsterdam, waar Matthijs en Famke ons onthaalden op een etentje samen met Klaas en Hiske. Zaterdag naar de 60e verjaardag van Suzan van Schelven in ’s Gravensande. Op de dag van vertrek kwam (ook nu als laatste) ons meer dan 80 jaar jonge zeilmaatje Greetje Boers goede reis wensen. Jaap en Suzan brachten haar mee voor een farewell coffee. Greetje is ondanks haar leeftijd altijd aan boord van haar motorboot te zien en is een soort reservemoeder voor Mary en mij. En nu weer terug in het heden: het is regenseizoen, maar we hebben al twee dagen in het zonnetje kunnen zitten. Als de zon schijnt is ie ook meteen heerlijk warm. Al gezongen in het koortje, diverse kennissen bezocht, Engelse gasten onthaalt op eten nadat ze hier ook weer waren gearriveerd, lekker gefietst, wat geklust, gelezen, op het internet gesurfd, een vrijdagse schippersavond bijgewoond in de kroeg….Kortom: we hebben onze draai hier al weer gevonden, al weten we dat het nog even duurt voor de winter zich gewonnen geeft. Het is mooi om te zien dat de besneeuwde bergtoppen nu de achtergrond vormen van de boten in de winterstalling. We plannen tochtjes naar die bergtoppen. Moet mooi zijn daar!