vrijdag 11 april 2014

11 april 2014 Zeilen naar Tranquille Bay

Mijn zus Elsa is maandagavond laat aan boord gekomen. Eerst lekker op de Griekse tijd (22.00 uur) nog gegeten en geborreld. De volgende dag rustig aan gedaan. Beetje Lefkas verkennen. Elsa genoot van de Venetiaanse straatjes en de relaxte levenshouding die uit alles blijkt. Ik van het uitleggen hoe het allemaal zit hier.
's Middags een leuk stukje gefietst en ook toen weer genoten van het afwisselende landschap de de heerlijke slingerweggetjes. Wat te denken van gele klaprozen tegen een achtergrond van een blauwe zee en een groene heuvel? We eten bij Oregano en Jan Grieveson sluit zich ook aan. We kletsen en lachen heel wat af. Woensdag zouden we gaan varen, maar we besloten nog een dagje langer in Lefkas te blijven. Lekker gewandeld en later weer gefietst. Dan donderdag varen. Nee dus. Onverwacht veel wind uit het noorden. Op zee zomaar 8Bf en zelfs in de haven floot de wind door het want. Vrijdag dan maar? Wisselende weerberichten. Redelijke wind, maar ook een voorspelling van thunderstorms in de Ionische Zee. Na wat regen in de nacht om 12.30 uur losgemaakt. De speciale verbinding tussen het anker en de ketting had zich muurvast gezet en het vergde enige tijd voordat ik dat los had en het anker kon bergen. Mary hield intussen de boot gaande in de havenkom. Motorend varen we door het kanaal tussen de lagunes naar het zuiden. Bij Ligia zetten we voor het eerst dit jaar zeil. Alles zit zoals het hoort te zitten en we kijken al naar de horizon waar Skorpios opdoemt. De vreugde is niet van lange tijd.
Achter ons wordt de lucht zwarter en zwarter en de wind draait. Er vallen druppels. Ik roep redelijk onvriendelijk dat dit niet in de brochure stond, maar helpen deed het niet. De zeilen kunnen weer weg en we haasten ons naar Nidri om beschutting te zoeken voor de thunderstorm, waarvan de de blikssmschichten al in het water zien slaan. Gelukkig trekt de bui achter ons langs, maar als we in Tranquille Bay ankeren wordt het anker nog even flink getest door een serie windstoten.
Een Franse en een Duitse boot zoeken verkering. Eén van de onbemande boten is van z'n anker geslagen en blijft al botsend hangen aan de ander. Wij nemen wat te drinken en de dames doen een schoonheidsslaapje terwijl ik de Stoompost wegwerk. Als ik dit tik om 19.20 uur is de wind al weer een stuk minder. Morgen weer thunderstorms voorspeld.....maar we gaan denk ik toch naar het op een uurtje varen gelegen Meganissi.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten